لامپ‌های رشته‌ای
لامپ رشته‌ای، لامپ حبابی یا لامپ التهابی، یک منبع نور مصنوعی است که نور سفید درخشانی از خود ساطع می‌کند. در این لامپ‌ها جریان الکتریکی از یک رشته نازک عبور می‌کند که تا نوردهی حاصل شود. یک حباب شیشه‌ای بسته از رسیدن اکسیژن به رشته جلوگیری می‌کند که در غیر این صورت رشته سریعاً اکسیده و خراب خواهد شد. لامپ‌های رشته‌ای در اندازه‌ها و ولتاژهای متنوعی ساخته می‌شوند، از ۱٫۵ ولت تا ۳۰۰ ولت. این نوع از لامپ نیازی به تجهیزات خارجی برای تنظیم ندارد و قیمت تولید بسیار پایینی دارد و با هر دو نوع جریان مستقیم و متناوب کار می‌کند. در نتیجه لامپ رشته‌ای به صورت وسیع در نوردهی خانگی و تجاری، نورهای غیر ثابت، چراغ‌های مطالعه، چراغ‌های اتومبیل‌ها، چراغ‌قوه‌ها، مصارف تبلیغاتی و دکوراسیون کاربرد دارد.
طریقه ساخت:
لامپ‌های رشته‌ای شامل یک محفظه شیشه‌ای (یک جام یا حباب) که توسط گازی بی‌اثر پر شده‌است تا تبخیر رشته را کم کند، میشود. درون حباب یک رشته از تنگستن قرار دارد که از سرتاسر آن جریان الکتریکی عبور داده میشود. جریان باعث گرم شدن رشته به دمایی شدیداً بالا میشود، رشته‌ی داغ شده از خود نوری ساطع می‌کند که حدوداً یک طیف موج پوسته‌ای را شامل میشود. قسمت مطلوب این طیف موج نور مرئی است، اما عمده انرژی صرف تولید نور طول موج‌های نزدیک مادون قرمز میشود. قسمت‌های اصلی یک لامپ رشته‌ای در شکل زیر مشخص شده‌اند:
توان:
لامپ‌های رشته‌ای اکثراً بنا بر توان الکتریکی مصرفی خود به فروش می‌رسند. این توان با وات اندازه‌گیری میشود و اساساً به مقاومت رشته وابسته‌است، که آن نیز به طول رشته، ضخامت و جنس آن بستگی دارد. برای دو حباب با ولتاژ یکسان، نوع، رنگ و شفافیت، لامپی که توان بیشتری می‌گیرد نور بیشتری هم می‌دهد. دقت کنید که مقدار لومن برای حباب‌های «سفید نرم» عموماً کمی از لامپ‌های استاندارد با توان مشابه کمتر است، چون حباب‌های شفاف اکثراً کمی نور روشن‌تری از خود نسبت به لامپ‌های عادی با توان مشابه ساطع می‌کنند.
مقایسه هزینه برق مصرفی:
کیلو وات ساعت، واحد معمول انرژی الکتریکی خریداری شده‌است. مانند سایر وسایل الکتریکی، هزینه کار ساعتی می‌تواند با ضرب کردن توان ورودی در هزینه به ازای هر کیلو وات ساعت و تقسیم آن بر ۱۰۰۰ بدست آید. هدف هر سیستم نورپردازی روشنایی است (لومن)، نه توان برای مقایسه هزینه کارکرد لامپ‌های رشته‌ای با منابع نوری دیگر، محاسبه باید مقدار نور تولید شده با هر لامپ را هم در بر بگیرد. برای سیستم‌های نوردهی صنعتی و تجاری، مقایسه باید شامل مقدار نور مورد نیاز، بازده تجهیزات نوردهی، هزینه هر لامپ، هزینه کارگری که لامپ را جایگزین می‌کند، ضریب استهلاک لامپ در زمان کارکرد آن (نور آن بعد از گذشت زمان)، تأثیر گرمایی لامپ و سیستم‌های تهویه مطبوع، و همچنین مصرف انرژی را هم در نظر گرفت. هزینه نهایی نوردهی همچنین شامل اتلاف نوری نگهدارنده‌های لامپ نیز میشود. سطوح منعکس کننده داخلی و طراحی پایه لامپ می‌تواند مقدار نور قابل رویت را بهبود دهد. از آنجا که دید انسان خود را با نورهای بسیار متفاوتی تطبیق می‌دهد، ۱۰ تا ۲۰٪ کاهش در نور هنوز می‌تواند نور دهی قابل قبولی باشد، مخصوصاً وقتی تغییراتی مانند تمیز کردن تجهیزات نوردهی و بهبود پایه‌های لامپ اعمال شوند.
